Elke woensdagmorgen van 10:30 – 11:30u ben ik in de kerk aanwezig, en kunt u / kun je me spreken. Een afspraak is niet nodig. Mag wel natuurlijk.
Ik zal meestal in zaal Granaat zitten. Kom gerust de trap op en als de deur dicht zou zitten: even kloppen. De deur bij het kerkelijk bureau is open als de deur van de hoofdingang op slot zit.
Klinkt een beetje instituut-achtig: ‘spreekuur’. Maar gewoon bedoeld voor een praatje, het maken van een afspraak, of misschien een dieper gesprek wat je liever thuis niet wilt voeren om welke reden dan ook. Een moment van delen, zorg of dankbaarheid. Een luisterend oor, een bemoediging, een gebed. En ook als je het gewoon aardig vindt om even met me kennis te maken. Er zijn geen drempels…. Hooguit bij jezelf. Niet nodig, lijkt me.
Waarom doe ik dat zo? Ik ga niet zo vaak voor in de diensten. Dus daar kun je me niet aanspreken. Ik woon in het buurdorp, en dus ook op straat of in de winkel zal ik wat minder te vinden zijn. Het leek met goed om een vast moment in te bouwen zodat mensen me toch kunnen vinden. Schroom niet.
Hartelijke groet, ds. Philip van Wijk