Het logo is mooi: ik zie twee handen, twee duiven, gebroken brood, een beker… Vooral die beker ga je pas zien, als je het doorhebt.
Je kunt bij dit thema denken aan de viering van het Heilig Avondmaal. En dat gaan we het komende jaar natuurlijk weer regelmatig met elkaar doen. Maar het gaat ook over ‘gewoon samen eten.’ Dat doen we elke dag. Elke dag hebben we voeding nodig. Vandaar dat we ook vaak Bijbel lezen ‘aan tafel’. Een mens leeft niet bij brood alleen.
Laten we ook vaak samen met elkaar eten. Nodig elkaar eens uit, aan huis. Houd maaltijddiensten, doe een lunch op zondag, nodig buren uit. Want als je samen eet, krijg je goede gesprekken met elkaar. Je zit, hebt de tijd en als je lekker eet, voel je je prettig. Ik wel.
In de Bijbel wordt vaak samen gegeten. Veel gesprekken van Jezus vinden plaats aan tafel. Ook in het Oude Testament gaat het vaak over eten, samen eten, het leven vieren. We zullen er het komende seizoen weer verschillende keren op teruggrijpen.
Omdat we in deze periode (in de Vredeskerk) bezig zijn met verhalen uit Genesis zou ik hier een voorbeeld willen geven van hoe het niet moet bij een maaltijd, In Genesis 27 lezen we dat Isaak oud geworden is en zijn zoon Esau wil zegenen. Hij vraagt hem eerst een lekkere maaltijd voor hem klaar te maken. Daarna zal hij hem zegenen. We weten allemaal hoe het verder gaat. Jakob verkleedt zich als Esau. Rebekka maakt de maaltijd klaar. En ja, Jakob ontvangt de zegen.
Laten wij niet zo ‘aan tafel’ gaan. Laten we ons niet anders voordoen dan we zijn. Laten we de ander niet bedriegen. Laten we niet denken dat we echt gezegend worden als we de ander niet hebben laten zien wie we zijn. Het eten kan dan nog zo lekker zijn, echt smaken doet het niet.
Lied 377 zingt:
Zoals ik ben, kom ik nabij,
met niets in handen dan dat Gij
mij riep en zelf U gaf voor mij –
o Lam van God, ik kom.
Een ander prachtig moment in de Bijbel dat zich aan tafel afspeelt is het moment dat de schellen van de ogen vallen bij de Emmaüsgangers. (Lucas 24) Vervuld van rouw waren zij van Jeruzalem weer op weg gegaan. Zij herkenden Jezus niet toen Hij zich bij hen voegde. Zij herkenden zijn stem ook niet toen Jezus hun aan de hand van de Wet en de profeten uitlegde dat het allemaal gegaan was, zoals het voorzegd was. Pas toen Hij voor hun ogen het brood brak, zagen zij het. In het gebaar van breken en gebroken zijn, brak Hij door hun blindheid heen. In het gebaar van danken, zegenen en delen herkenden zij de opgestane Heer.
Zoals ik ben – ja, dat ik dan
de lengte, breedte, hoogte van
uw diepe liefde vatten kan:
o Lam van God, ik kom.
Aan tafel. Een mooi jaarthema.
Here, zegen deze spijze, amen.
Ds. Jaap van der Windt
