Overdenking KC08-2024 - Dan zal hij zich niet inbeelden dat hij meer is dan zijn volksgenoten

Soestdijk, 30 april 1976. Wie is dat jongetje in die gele jas die Hare Majesteit in de weg loopt? Hij heeft duidelijk meer aandacht voor wat er op de grond gebeurt. Maar niemand is geschokt. Het kan gewoon.
De Bijbel waarschuwt tegen het koningschap. Despotisme ligt op de loer. (Deut. 17; 1 Sam. 8) Koningin Juliana had daar geen last van.

De kinderen in de nevendienst zijn bezig met de verhalen over koning Saul en koning David. Als het volk Samuël om een koning vraagt, is hij tegen. God is immers hun koning. Hij waarschuwt het volk indringend: Hij zal soldaten willen, land, slaven en slavinnen. Doe het niet! Maar Israël wil een koning, net als de andere volkeren.

In de geschiedenis van Israël zie je hoe het koningschap uitpakt. Sommige koningen beginnen goed, maar struikelen. Denk aan Saul, David, Salomo… Heel veel koningen doen niet ‘wat recht is in Gods ogen’ en zondigen, lopen afgoden na en misbruiken hun macht. Ze luisteren niet naar de profeten en leiden het land en het volk naar de ballingschap.

Ik ben geboren en getogen in Soest. Jaarlijks gingen we naar het defilé bij paleis Soestdijk. Het was niet heel moeilijk om dan de paleistuin in te lopen en langs de kraampjes en evenementen te lopen die daar waren klaargezet voor de koningin. Na het defilé kwam zij dan altijd de tuin in om een en ander van nabij te bezien. Zo kon het gebeuren dat ik in de weg liep. Een krukje om mijn nek, want je moest soms lang wachten. Niemand zag dat als een bedreiging of een belediging. De koningin was bijzonder en heel gewoon. Ze ging op in het volk.

Het was misschien niet heel koninklijk. Juliana is niet de geschiedenis in gegaan als machtige vorstin, als een indrukwekkende vrouw. Zij was eerder kwetsbaar, menselijk, gevoelig. Toch past dit voor mij bij wat ik lees in Deuteronomium 17:

18 Als de koning eenmaal over zijn rijk heerst moet hij een afschrift van dit wetboek laten maken, naar de tekst die bij de Levitische priesters berust. 19 Hij moet het onder handbereik hebben en erin lezen zolang hij leeft. Zo leert hij ontzag te hebben voor de HEER, zijn God, en alle wetten uit dit boek in acht te nemen. 20 Dan zal hij zich niet inbeelden dat hij meer is dan zijn volksgenoten en zal hij op geen enkele manier afwijken van de geboden. Dan zullen hij en zijn nakomelingen lange tijd regeren over het volk van Israël.

Juliana was een gelovige vrouw. Onze dominee deed een Bijbelkring bij haar aan huis. Zij zocht naar Gods leiding in haar leven. Naar mijn mening gaf zij handen en voeten aan een koningschap zoals dat bedoeld is. Je representeert jouw volk in afhankelijkheid van God. Waren alle koningen maar zo. Laten we daar ook steevast om bidden.

Ik bewaar mooie herinneringen aan koningin/prinses Juliana. Aan het einde van haar leven zat zij steevast op de op twee na achterste rij in onze kerk. Er was ook een koninginnenbank, maar daar ging zij niet zitten. De achterste rijen in de kerk waren voor de jongeren, dus daar ging zij ook niet zitten. Zij zat meestal alleen, een gewone vrouw, klein bijna, onder het gehoor van het Woord. God is immers onze Koning.

Ds. Jaap van der Windt