Overdenking KC11-2024 - Een gebroken wereld

Tijdens de campingdienst gaf ds. Barbara ons een opdracht. Zij had een wereldkaart in stukjes geknipt. We moesten op de achterkant van de snippers een gebedspunt schrijven (voor een mens onderweg) en het stukje dan op de goed plek op een papier plakken. Zo zou één groot gebed voor de wereld ontstaan.

Bovenstaand plaatje kwam eruit. Een verdeelde wereld. Symbolisch. Rusland werd vrij snel gelegd. De continenten van Amerika kwamen verder weg te liggen, de kloof werd groter. En het continent van Afrika werd in elkaar gedrukt: Soedan gesplitst en Jemen los van Saoedi-Arabië. De geschiedenis in een notendop.

De wereld is gebroken, verscheurd. De continenten drijven uit elkaar. En velen van ons maken zich zorgen over de toekomst. Natuurlijk maakten onze grootouders in de vorige eeuw zich ook zorgen. De twintigste eeuw kende twee wereldoorlogen! Organisaties werden opgericht om duurzame vrede te bewerken. Samenwerkingsverbanden werden opgericht. Dit nooit meer! Maar de VN is vleuglam. De NAVO is verdeeld. De G20 komt niet vaak meer bij elkaar. De EU moet zichzelf opnieuw uitvinden.

De wereld raakt ook in Nederland uit beeld. Op ontwikkelingssamenwerking wordt bezuinigd. Samenwerken in Europa is een last en de grenzen moeten dicht. Alleen de toeristen vliegen naar oost, west, zuid en noord. En als ik in de media kijk: we hebben geen gezamenlijke wereld, maar vooral ‘mijn wereld’.

Maar daarmee stellen we ons gelijk aan God. De wereld is van Hem! In Johannes 3 lezen we: Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd om een oordeel over haar te vellen, maar om de wereld door Hem te redden.

God heeft de wereld goed geschapen. Het voldoet aan Zijn doel. En natuurlijk maken dood en ziekte deel uit van de schepping. Dieren eten elkaar, er is een kringloop. Oudere dieren sterven, jonge dieren worden geboren. God heeft de wereld goed geschapen.

Er komt pas een keuze tussen goed en kwaad als de mens er is. Die kan goed doen: zegenen, helpen, liefhebben, vrede stichten, zingen, troosten… En de mens kan kwaad doen: heersen, zich verrijken, haten, moorden, uitbuiten… Goed en kwaad is met de mensheid gegeven. Wij verdelen of helen. En in deze tijd raken we steeds meer verdeeld.

Als volgelingen van Jezus kijken we anders naar de wereld. We weten dat God de wereld met de mensen oneindig liefheeft. We weten dat Hij alles heeft gegeven om de wereld te redden van zonde, van haat, van straf en van oordeel. Dat vraagt van ons dat we er net zo in staan. Dan doet het pijn als we zien dat de verdeeldheid toeneemt. Het raakt ons als we zien dat de schepping zelf vervuilt en stuk gaat. We zien het als een roeping om mensen te redden die gemangeld raken in het geweld tussen grootmachten of door natuurrampen. We brengen verzoening, daar waar gebrokenheid is. We leven niet in ‘mijn wereld’, maar in ‘onze wereld’, een wereld die is opgeknipt en heelheid nodig heeft.

Het mooie in de opdracht van ds. Barbara is de aandacht voor het ‘verborgen gebed’. Op de achterkant van al de ingeleverde stukjes staan namen of situaties beschreven van mensen onderweg. Het gebed, als de onzichtbare kracht om de vele delen van de wereld bij elkaar te houden. Het gebed, om onszelf er steeds weer bij te bepalen wat onze eigen opdracht hierin is, dichtbij of ver weg. Want bidden is ingeschakeld worden.

Grote God, schepper van hemel en aarde,
laat mij zien hoe U mij kunt gebruiken,
hoe ik kan kiezen tussen goed en kwaad.
Om reddend en verzoenend aanwezig te zijn
in een gebroken wereld.

Ds. Jaap van der Windt