Overdenking 2025 KC09 - Wonen aan de limes (3)

In het vorige KC schreef ik over de ‘limes’, het overgangsgebied. Het symboliseert een grensgebied, bijvoorbeeld de woestijn, of een overgangsperiode. Het duidt op uitdaging, verleiding, verwarring en soms zelfs angst. Maar zo’n periode kan ook staan voor creativiteit, vernieuwing en groei. We houden vaak dingen het liefste bij het oude. Maar is dat de bedoeling?

Wat zou er gebeurd zijn als er niet met de hemelvaart een einde gekomen zou zijn aan Jezus’ aanwezigheid op aarde?
We lezen in Handelingen 1:

6Zij die daar bijeen waren, vroegen Hem: ‘Heer, gaat U dan binnen afzienbare tijd het koningschap over Israël herstellen?’ 7Hij antwoordde: ‘Het is niet aan jullie om te weten wat de Vader in zijn macht heeft vastgesteld over de tijd en het ogenblik waarop deze gebeurtenissen zullen plaatsvinden. 8Maar wanneer de heilige Geest over jullie komt, zullen jullie kracht ontvangen om mijn getuigen te zijn in Jeruzalem, in heel Judea en Samaria, tot aan de uiteinden van de aarde.’

De leerlingen hoopten dat het koningschap van Israël hersteld zou worden. Veilig thuis, op een bekende plek, aan de kant van de macht, met Jezus in hun midden. Maar dat is niet wat Jezus van hen vraagt. Hij wil dat zij de wereld in gaan, naar onbekende streken, kwetsbaar. Dat is de beweging die we in het hele boek Handelingen zien. Niet in Jeruzalem blijven hangen, maar de wereld ingaan, tot aan Rome, tot aan de uiteinden van de aarde. Jezus stuurt zijn volgelingen de ‘limes’ in. En zij gaan niet alleen. De Heilige Geest zal hen leiden, die zal met hen meegaan.

Dat brengt mij op onze eigen ‘limes’, de verhuizing die eraan komt en weer een vacaturetijd voor de Vredeskerk. Het is verleidelijk om alles te houden zoals het is. Je weet wat je hebt en je weet niet wat je krijgt. Een limes geeft onzekerheid en dat hebben we liever niet. Maar zo’n periode dwingt ons om weer opnieuw te ontdekken waarop het aankomt. Wie zijn we? Waar staan we? Wat is van onszelf? Wat doen we omdat het zo van ons verwacht wordt? Welke weg willen we als gemeente gaan?
Al die vragen gelden niet alleen voor mij, die vragen gelden voor de gemeente als geheel.

De Bijbel leert ons dat overgangsperiodes heilzaam zijn voor de gelovige. Hoe bewuster we zo’n periode beleven, hoe meer we groeien, hoe meer we ontdekken. Alleen maar hopen dat zo’n periode snel voorbij is, maakt dat er weinig ruimte voor groei is. Een ‘limes’ heel bewust beleven met elkaar zal veel meer vrucht geven. Maar dat vraagt wel om een inspanning. Het vraagt om openheid voor de Heilige Geest. Het vraagt om vertrouwen in God. Het vraagt om gehoorzaamheid aan Zijn opdracht: Ga heen en maak al de volken tot mijn leerlingen. Daar zit beweging in.

Heer, U bent ons een toevlucht geweest
van geslacht op geslacht.
Nog voor de bergen waren geboren,
voor U aarde en land had gebaard –
U bent, o God, van eeuwigheid tot eeuwigheid.
(Psalm 90: 1-2)

Onze Hemelse Vader weet wat we nodig hebben.

Ds. Jaap van der Windt