Als onderdeel van de kring "Zitten aan Jezus' voeten". hebben we op 6 januari een labyrint gelopen. Vrijwilligers uit de PG Leiden hebben ons daarbij begeleid én hebben een groot doek met daarop een labyrint uitgelegd op de vloer van de kerkzaal. Het was een bijzondere ervaring, waarbij de één er veel van heeft meegenomen, de ander het vooral leuk vond om eens te proberen.
Een labyrint staat symbool voor een pelgrimstocht. Vanaf de buitenkant (de drukte van het leven), loop je naar de binnenkant (waar het Licht is) en andersom. Daarbij is de weg net zo belangrijk als het doel. Tijdens het lopen krijg je een paar vragen mee. Als je naar binnen loopt vraag je je af: wat mag ik loslaten? Als je in het centrum bent: wat mag ik ontvangen van God? Als je naar buiten loopt: hoe neem je dat wat je ontvangen hebt mee het dagelijks leven in?
Een labyrint is dus geen doolhof: er is maar één weg, zodat je je daarop kunt concentreren. In een doolhof kun je verdwalen.
-Op het labyrint loop je met verschillende mensen tegelijk. Het was bijzonder te merken dat dit voor de één een heel mooie ervaring was: mensen om je heen geven je het gevoel dat je onderdeel bent van een gemeenschap, je ervaart steun. Anderen vonden de mensen om zich heen juist afleidend.
Login en op de ledepagina is het hele verhaal inclusief 2 persoonlijke ervaringen te lezen.