‘Ik wens u allen, in alle opzichten, een gezegend jaar’. Met deze woorden sloot ik vorig jaar mijn voorwoord in het jaarboekje van de Vredeskerk in 2019 af. Het waren geen loze woorden, zeker welgemeend, maar nooit denkend dat deze woorden, deze wens voor u, voor ons allen, zo’n bijzondere lading zouden krijgen.
Nadat we de eerste klap een beetje te boven waren, realiseerden we ons dat door de uitbraak van het Covid 19 virus ons ‘normale vanzelfsprekende’ leven behoorlijk op z’n kop werd gezet. Niets was meer gewoon, velen van ons waren aan huis gekluisterd, mondjesmaat kon je wat buitenlucht opsnuiven en dat was het wel zo’n beetje. Het openbare leven lag grotendeels stil en iedereen moest zich aanpassen aan deze ingrijpende inbreuk op ons, als vanzelfsprekendheid aangenomen, sociale en werkzame leven. Iedereen wordt getroffen door dit virus, je bedrijf valt om, we verliezen onze baan of deze staat op de tocht, we verkeren in grote onzekerheid over onze toekomst, we hebben dierbaren verloren. Nu blijkt eens te meer hoe kwetsbaar en breekbaar we als mens zijn. We willen zo graag alles zelf in de hand houden, zelf onze toekomst plannen, zelf de lijnen uitstippelen. Natuurlijk mogen we plannen maken en vooruitkijken, maar wel met het besef dat we niet weten hoe ons leven er morgen uit zal zien.
Toch heeft deze coronatijd ons ook iets gegeven. We zagen het in de eerste weken van de vrijwillige lockdown, filerijden bij de milieustraat, grote drukte bij de doe-het-zelf zaken. Want we hadden opeens tijd. Tijd over in ons normaal zo drukke bestaan, ons hectische sociale leven waarin alles maar moet kunnen en gedaan moet worden. We hadden het niet meer druk, druk, druk. Nee, in plaats daarvan kregen we tijd, veel meer tijd. Tijd om meer om te zien naar elkaar, meer tijd voor het gezin, voor familie. Daar zijn we positief over, en hopen dat het na de corona zo zal blijven, minder druk, minder gehaast, meer tijd voor elkaar, bewuster omgaan met onze tijd.
Het nieuwe jaarthema van de PKN is ‘het goede leven’. Is dat voor ons het leven van voor de corona? Is dat ons drukke bestaan waarvan wij dachten dat het een goed leven was? Ik hoop het niet. Laten we één van de positieve corona gevolgen, meer tijd, hierbij meenemen zodat we straks het Goede Leven kunnen leven met meer rust en meer tijd.
Meer tijd,……ook voor God?
Cor Parlevliet, preses Vredeskerk.
